Welkom bij het Schildklier Centrum te Hasselt
In het schildkliercentrum kan je terecht voor een nazicht en behandeling van je schildklier. De arts specialist van de schildklier noemt men een endocrinoloog, dat is een dokter die gespecialiseerd is in hormonen, onder andere de schildklierhormonen. De endocrinoloog is het best geplaatst om mensen met schildklierproblemen te helpen. De meeste problemen met de schildklier hebben te maken met een te trage of te snelle schildklier, een te grote schildklier of knobbeltjes in de schildklier. Schildklierproblemen kunnen vaak met medicatie behandeld worden. Soms moet men de schildklier verwijderen. Ook zwangere vrouwen of vrouwen die zwanger willen worden kunnen voor hun schildklier opgevolgd worden in het schildkliercentrum te Hasselt.
Waarvoor kunt u hier niet terecht:
Voor de diagnostiek en behandeling van aanslepende vermoeidheidsklachten en onbegrepen lichamelijke klachten kunt u niet bij ons terecht.
Dokter Belkhouribchia is erkend internist-endocrinoloog met bijzondere interesse in schildklieraandoeningen. Hij genoot zijn opleiding aan de Vrije Universiteit Brussel en het Universitair Ziekenhuis Brussel. Verder volgde hij verschillende postgraduaten waaronder ook een opleiding inwendige geneeskunde van de Harvard Medical School.
U krijgt als patiënt na de consultatie een getuigschrift van verstrekte hulp, hiermee kunt u een deel van het honorarium terugkrijgen van uw mutualiteit; hoeveel u terugkrijgt hangt af van uw statuut.
Het schildkliercentrum werkt nauw samen met een laboratorium voor de analyses van de schildklierhormonen. Daar gebeurt bloedonderzoek schildklier. Voor de echografieën en scintigrafieën van de schildklier wordt beroep gedaan op een externe radioloog (Dr. Van Mieghem) of ziekenhuizen (ZOL te Genk, Jessa te Hasselt, Trudo te Sint-Truiden, Sint-Franciscus te Heusden-Zolder).
In het schildkliercentrum worden patiënten behandeld vanaf 16 jaar
Een groot deel van het honorarium krijgt u terugbetaald door uw mutualiteit
Afspraak verzetten of annuleren:
Kunt u, om welke reden dan ook, niet op uw afspraak komen, meld dit dan zo snel mogelijk, bij voorkeur uiterlijk 24 uur van tevoren telefonisch via 0485/895 433 (bericht kan ingesproken worden indien de praktijk gesloten is).
Op die manier kunnen wij de wachtlijst enigszins beperken: een andere patiënt kan dan in uw plaats geholpen worden.
Als u niet op een consult verschijnt of pas de dag zelf afbelt, kan er een vergoeding aangerekend worden. Deze wordt niet door het ziekenfonds vergoed.
Nieuwe patiënten die niet tijdig annuleren en niet verschijnen op hun eerste afspraak kunnen geen nieuwe afspraken meer krijgen.
De schildklier
De schildklier is een klein orgaan met een erg belangrijke functie: het aansturen van je metabolisme. De schildklier is een vlindervormig orgaan ter hoogte van de hals. De schildklier weegt ongeveer 25 gram en bestaat uit twee lobben die aan elkaar vastzitten via de isthmus. Elke schildklierlob meet ongeveer 5cm op 3cm op 2cm. Achter de schildklier bevindt zich de trachea (luchtpijp). De schildklier wordt omgeven door een fibreus kapsel. Aan de achterzijde van de schildklier liggen de 4 bijschildklieren. Deze bijschildklieren hebben totaal geen verband met de werking van de schildklier. De bijschildklieren liggen tussen het binnenste en buitenste kapsel van de schildklier. De bijschildklieren spelen een belangrijke rol in het regelen van de calciumconcentratie in het bloed. In de buurt van de schildklier bevinden zich belangrijke bloedvaten en zenuwen. De schildklier is verantwoordelijk voor de aanmaak van jodiumhoudende schildklierhormonen. Het gaat met name om tri-iodothyronine (T3) en thyroxine (T4). Ook het hormoon calcitonine wordt door de schildklier aangemaakt. Sommige mensen reageren op jodiumhoudende producten zoals contrastvloeistof of isobetadine, een jodiumallergie bestaat echter niet, zie Allergiecentrum Hasselt.
Het meest voorkomend probleem van de schildklier is een tekort aan schildklierhormoon, ook wel hypothyroïdie genoemd. Anderzijds zijn er ook mensen die een te snel werkende schildklier hebben, dit noemen we hyperthyroïdie. Naast een afwijkende schildklierfunctie kan ook de vorm van de schildklier afwijkend zijn. De schildklier kan te groot zijn, we spreken dan van een krop of goiter. Een andere veel voorkomende afwijking zijn knobbels in de schildklier. Meestal zijn dergelijke knobbels goedaardig, in een minderheid van de gevallen kunnen dergelijke schildklierknobbels echter ontaarden tot schildklierkanker.
De schildklierfunctie wordt gecontroleerd door middel van een bloedafname. Hierdoor kan de schildklierspecialist nagaan of uw schildklier naar behoren werkt, namelijk niet te snel en niet te traag. De vorm van de schildklier wordt meestal gecontroleerd door middel van echografie. Met dit onderzoek kan worden gezien of uw schildklier niet te groot is en of er eventueel knobbeltjes aanwezig zijn in de schildklier.
Te trage schildklier
Wanneer iemand een te traag werkende schildklier heeft, spreekt men ook wel eens van hypothyroïdie. In deze situatie kan de schildklier onvodoende schildklierhormoon produceren waardoor er een tekort ontstaat aan schildklierhormoon. Deze situatie kan aanleiding geven tot een heel scala aan klachten. De klassieke klachten zijn: gewichtstoename, koudegevoel, moeilijke stoelgang (constipatie), droge huid, broze haren, spier-en gewrichtspijn, problemen met de menstruatie.
Als je schildklier te traag werkt zal eerst nagegaan worden wat de onderliggende oorzaak is. Vaak gaat het om de ziekte van Hashimoto. Dit is een auto-immuunziekte waarbij je immuunsysteem zich tegen je eigen schildklier keert. Er zijn ook andere mogelijke oorzaken zoals een virale infectie van de schildklier. De behandeling hangt af van de oorzaak en bestaat in sommige gevallen in het innemen van schildklierhormoon in de vorm van een dagelijks pilletje.
Te snelle schildklier
Wanneer je schildklier te snel werktspreken we van hyperthyroïdie. In dit geval produceert de schildklier meer schildklierhormoon dan nodig is voor het lichaam. Deze situatie kan aanleiding geven tot een aantal symptomen. Met name volgende klachten kunnen optreden: hartkloppingen, zweten, beven, gewichtsverlies, irritatie en gemoedswisselingen, angst, platte stoelgang, spierzwakte, enz.
Er zijn verschillende oorzaken mogelijk. De ziekte van Graves-Basedow is een auto-immuunziekte waarbij de schildklier door het immuunsysteem wordt gestimuleerd om extra schildklierhormoon aan te maken. Ook kan het zijn dat de schildklier één of meerdere knobbels bevat die op eigenhoutje schildklierhormoon aanmaken, we spreken dan over een toxische nodule of toxische multinodulaire krop. Ook bepaalde geneesmiddelen kunnen leiden tot hyperthyroïdie.
Nadat de oorzaak is vastgesteld kan er een behandeling worden ingesteld. Deze zal afhangen van de gevonden oorzaak. De mogelijke behandelingen bestaan in het toedienen van medicatie, het gebruik van radioactief jodium of chirurgie.
Te grote schildklier
Een te grote schildklier wordt ook wel goiter, krop of struma genoemd. Best wordt de schildklier onderzocht met behulp van echografie om de omvang en de juiste ligging in kaart te brengen. Soms kan het zijn dat de schildklier in totaliteit vergroot is. Anderzijds is het ook mogelijk dat er 1 of meer grote nodules of cytsen in de schildklier aanwezig zijn die het schidkliervolume doen toenemen.
Wanneer de schildklier erg groot is kan er druk ontstaan op de omliggende structuren in de hals. Dit kan leiden tot slikproblemen, ademhalingsproblemen, heesheid en een onaangenaam drukgevoel in de hals. Natuurlijk kunnen we ook het esthetisch aspect niet negeren aangezien een vergrote schildklier vaak duidelijk zichtbaar is als een grote (of minder grote) bol in de hals.
Een vergrote schildklier hoeft niet per definitie gepaard te gaan met een schildklierfunctie afwijking. Vaak werkt een vergrote schildklier perfect normaal. Een vergrote schildklier kan echter ook gepaard gaan met een te trage of te snelle schildklierfunctie.
De behandeling zal uiteraard afhangen van de mrofologie van de schildklier en de individuele situatie van de patiënt en zijn of haar voorkeuren.
Schildklier knobbels
Schildklierknobbels of schildkliernodules komen relatief frequent voor en zijn meestal goedaardig. In een minderheid van de gevallen kan zo’n schildklierknobbel ontaarden tot schildklierkanker. Om te bepalen of een schildklierknobbel al dan niet kwaadaardig is, wordt er een echografie gemaakt waarop de knobbel wordt bekeken. In geval een dergelijke schildklierknobbel verdacht voorkomt op echografie wordt er verder nazicht verricht. Dit bestaat doorgaans uit het verrichten van een schildklierpuntie (FNA:Fine Needle Aspiration). Hierbij worden er cellen uit zo’n knobbeltje gezogen om onder de microscoop (cytologie) onderzocht te worden. Een dergelijk microscopisch onderzoek is het enige onderzoek dat een deficitief antwoord kan bieden op de vraag of een schildklierknobbel goed- of kwaadaardig is. In sommige gevallen wordt er ook gebruik gemaakt van een schildklierscintigrafie om het onderscheid te maken tussen een kwaardaardige of goedaardige nodule.